dinsdag 9 augustus 2016

België, land van filologen - bewerkt fb-bericht van 21 april 2016, aangevuld met een van 22 april

Ik weet niet of ik er blij moet om zijn maar ik ben vandaag in een land van filologen wakker geworden. Filologen, voor wie dat niet weet, dames en heren, zijn intussen door de onderwijshervormingen afgeschafte taalkundigen. Mensen die ieder woord in zes richtingen kunnen omdraaien. Het kunnen er ook zeven zijn.

Ge zoudt zeggen: daar moet een ex-leraar talen, een filoloog, toch blij mee zijn. Inderdaad, nog nooit in mijn bewuste leven heb ik het meegemaakt dat een parlement vol vuur zit te discussiëren over de betekenis van woordjes: significant, relevant, stigmatiseren, polariseren ... En een hele schare journalisten en opiniemakers die daaraan meedoen alsof hun leven ervan afhangt. Het zijn bovendien woordjes van Latijnse of Griekse komaf. Zijt ge nu niet blij? 

Nee, ik denk eerder dat ik er wat weemoedig van ga worden vandaag, want eigenlijk hadden degenen die nu over die woordjes struikelen, hun betekenis al lang begrepen kunnen hebben als ze wat beter hadden opgelet in de klas. Dan diende de royale parlementaire wedde die ze opstrijken voor iets waar ze voor bedoeld was: het oplossen van echte problemen en niet voor een discussie over vocabularium. 

En dan maar lachen met de middeleeuwers die het hadden over het geslacht van de engelen. Dat was, als ge het mij vraagt maar dat gaat ge niet doen, tenminste nog een best interessante kwestie, heel significant voor de scholastieke gemeenschap en bovendien niet stigmatiserend.

Bijgevoegde afbeeldingen: de engel Michaël (mijn patroonheilige, tussen haakjes gezegd) op de Engelenburcht in Rome en twee collega's die proberen onder zijn / haar rokje te kijken en zo het geslacht vast te stellen. Evenwel zonder succes.

 

Ook filologenvreugde kan van korte duur zijn. De dag nadien vreesde ik dat de interessante filologische discussies al gedaan waren. Gelukkig was er toen een ander zeer boeiend, actueel en hoogst dringend aan te pakken probleem: de toon waarop de boodschappen worden verkocht. Ik zie het zo al gebeuren: droevig, aangeslagen, geïrriteerd, hoog, verontwaardigd en zo verontwaardigd dat mijn jarretellen ervan gaan rammelen (zie Onkelinx en co.): dat gaat zeker mogen, dat moet zelfs in veel gevallen. Vals, achterbaks, meesmuilend, afgunstig, nijdig ...: ook, indien komend van een coalitiepartner. Te mijden zijn: kordaat, niet mis te verstaan, duidelijk, no nonsense ...

De problemen gaan binnen de kortste keren van de baan zijn. Ik kijk er al naar uit. U niet?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten