Eindtermen, de ondergang van goed onderwijs - bewerkt fb-bericht van 8 mei 2016 naar aanleiding van dit artikel (hier: Torfs: Eindtermen afvinken is intellectueel minderwaardig)

Ik zei het elders al, Torfs mag gerust zijn stem wat meer laten horen in het onderwijsdebat. Hij gaat nu een hele poos krediet krijgen van mij, alleen al om deze tweet: 'Ik ben vooral de leraren dankbaar die zich geen fluit aantrekken van de eindtermen'. 

Eindtermen zijn een uitvinding van klerken en kantoorbedienden. Die zeker willen stellen dat het ideale onderwijs dat zij uitdenken door anderen wordt gerealiseerd. Van stuurlui aan wal dus. Was ons onderwijs slechter 40 jaar geleden, toen ik begon les te geven met een leerplan van welgeteld 17 bladzijden, formaat iets tussen A4 en A5, grote interlinie. Dat leerplan gold voor Latijn, Grieks en antieke cultuur, van het eerste tot en met het zesde jaar. Nu ligt er voor onze neus een bundel papier van minstens 200 à 250 bladzijden A4 - ik ben te lui om het precies te becijferen-, in een taal die zodanig verhullend is dat ik nauwelijks begrijp wat ze willen. En zijn onze kinderen nu beter voorbereid op studies en het leven? Ik durf dat betwijfelen. 

Dus, Torfs, weerom goede punten voor uw spreekbeurt. Een kus van de juffrouw en een bank vooruit. En voor de onderwijshervormers, leerplanbedenkers en pedagogische dromers in het algemeen: ik heb voor u een slogan bedacht, of een lijfspreuk - ge moogt kiezen. 'Alles moet kunnen. Zolang we het niet zelf moeten uitvoeren'.