Supprimer le grec et le latin, c'es comme détruire Palmyre (uit een interview met Charles Meman, hier) - bewerkt fb-bericht van 6 november 2015

Ik deel dit interview voornamelijk voor de gemaakte vergelijking. En ik voeg eraan toe: intellectuele terroristen - zoals gewoonlijk meer dan gemiddeld onwetend, in de eerste plaats over hun eigen erfenis - zijn daar al decennia mee bezig. 

Ik citeer een Engelse studente in dat verband, van enkele jaren geleden toen ze weer een aanslag op het klassieke onderwijs in het UK beraamden: 'Niemand heeft het recht mij mijn erfenis te ontzeggen. Niemand heeft het recht mij de vrucht van de inspanningen van zoveel generaties voor me af te nemen.' Ik zou eraan toevoegen: niemand heeft a fortiori het recht die erfenis te vernietigen. 

En toch, beste studente, zijn er lieden die menen dat beter te weten en die denken dat iedereen die hun 'vooruitstrevende' gedachten niet deelt, dom is en dus bekeerd moet worden of verdwijnen, vanzelf of door liquidatie. En dat zij dus het volste recht hebben om dat te doen, met een heilig vuur alsof de redding van de wereld ervan af hangt, deze lieden die de ervaring van oma en opa en alle voorouders willen wegvagen om hun zoveelste experiment in de plaats te stellen. 

Eén van de veel gehoorde argumenten daarbij - en nu heb ik het niet over de verwoesters van Palmyra - luidt dan dat de kinderen van allochtone komaf gediscrimineerd zouden worden in het onderwijs dat focust op de klassieke wortels van Europa. Ik zal u voorlopig één ding zeggen - de andere komen nog wel eens aan bod: klassiek onderwijs dompelt u onder in bronnen die veel ouder zijn dan datgene wat ons nu verdeelt, bronnen die veel meer ervaring hebben dan de waan van de dag. Ze vormen een gemeenschappelijke basis voor onze uithoek van de wereld rond de Middellandse Plas en voor de vele miljoenen lieden die in de loop der eeuwen over de oceanen zijn uitgezwermd en er werelderfgoed van hebben gemaakt. 

De beschaving van Grieken & Romeinen was zelf een melting pot samengesteld vanuit de hele wereld rond de Middellandse Zee, vanuit het koude noorden door Kelten en Germanen, vanuit de oude beschavingen van Mesopotamië tot India toe, vanuit Egypte, Libië en zelfs Zwart Afrika. Ze was een motor achter joods, christelijk en islamitisch erfgoed maar evenzeer achter Renaissance en Verlichting. 

Wie zich ongemakkelijk voelt bij de rigide leerstellingen van monotheïsten of bij om het even wiens claim op de opperste waarheid, kan zich met gemak herkennen in de humane filosofie van de oudheid, in hun bijzonder grote openheid tegenover het vreemde, in hun bereidheid te assimileren, in hun tolerantie tegenover wie totaal anders dacht maar toch loyaal wilde zijn, in hun intellectuele nieuwsgierigheid (die nadien eeuwenlang lam is gelegd door heilige boeken die het allemaal al wisten), in de bereidheid om hun cultuur met trots te verdedigen ... En het mooiste is dat men vanuit die bronnen met veel meer kennis van zaken de eigen rivier kan bevaren, zonder per se te moeten denken dat het de enige is die de wereld kan of mag bevloeien. 

Hoe ik dat weet? Ik heb te veel leerlingen gehad - ik val in herhaling, ik weet het - die van een eind verderop komen, maar die even goed of vaak zelfs meer dan wij - zoals de Klein-Aziaten, vandaag Turken genoemd - boven op die antieke wortels gedijen en die daar meer dan gemiddeld door 'geïntegreerd' zijn. Geïntegreerd? Nee, meer: ze zijn, net als klassiek geschoolde inboorlingen, gevoed vanuit iets wat veel dieper komt. M.a.w. als er dingen zijn die u verdelen, zoek naar wat gemeenschappelijk is. Dat is meer dan men aan de oppervlakte van vandaag ziet.